การจำแนกวิธีการวัดแบบต่างๆ

วิธีการวัดคือการได้ผลลัพธ์การวัดตามหลักการวัดที่กำหนด วิธีการวัดจะแบ่งออกเป็นประเภทต่างๆ ต่อไปนี้เป็นวิธีการวัดทั่วไปหลายวิธี

วิธีการวัดโดยตรงเป็นวิธีที่สามารถรับค่าที่วัดได้โดยตรง เช่น การวัดความยาวของชิ้นงานโดยใช้เวอร์เนียร์คาลิเปอร์ และการวัดเส้นผ่านศูนย์กลางของเพลาด้วยไมโครมิเตอร์

วิธีการวัดทางอ้อมเป็นวิธีการหาค่าที่วัดได้โดยการวัดปริมาณอื่นที่มีความสัมพันธ์เชิงฟังก์ชัน ตัวอย่างเช่น,เครื่องวัดพิกัด-เครื่องวัดแสงและเครื่องวัดด้วยเลเซอร์ล้วนเป็นวิธีการวัดทางอ้อม

วิธีการวัดแบบสัมผัสเป็นวิธีการวัดที่เซ็นเซอร์อุปกรณ์วัดสัมผัสกับพื้นผิวของชิ้นส่วน วิธีการวัดแบบสัมผัสทั่วไป ได้แก่ เวอร์เนียคาลิปเปอร์ ไมโครมิเตอร์ สไตไลวัด และเครื่องวัดแบบแขนข้อต่อ ฯลฯ การวัดแบบสัมผัสเป็นเรื่องปกติมากในการใช้งานทางอุตสาหกรรมในปัจจุบัน มีความน่าเชื่อถือสูง มีความแม่นยำสูง และสามารถทำซ้ำได้ดี อย่างไรก็ตาม ข้อเสียของการวัดแบบสัมผัสคือแรงสัมผัสในการวัดอาจทำให้เครื่องมือวัดและพื้นผิวของชิ้นส่วนเสียรูป (เช่น พื้นผิวอ่อน) ซึ่งอาจส่งผลต่อความไม่แน่นอนของการวัดได้

การวัดแบบไม่สัมผัสเป็นวิธีการวัดว่าเซนเซอร์อุปกรณ์ตรวจวัดไม่ได้สัมผัสกับพื้นผิวของชิ้นส่วน วิธีการวัดแบบไม่สัมผัสทั่วไป ได้แก่ การวัดด้วยแสง การวัดด้วยเลเซอร์ กล้องจุลทรรศน์เครื่องมือ ฯลฯ ข้อดีของการวัดแบบไม่สัมผัสคือเซ็นเซอร์วัดไม่สัมผัสกับพื้นผิวที่จะวัด พื้นผิวของชิ้นส่วนที่จะวัดจะไม่สร้างความเสียหายใดๆ เหมาะสำหรับชิ้นส่วนพื้นผิวโค้งที่ซับซ้อนและการวัดพื้นผิวอ่อน ข้อเสียคือความแม่นยำไม่สูงเท่ากับความแม่นยำในการวัดแบบสัมผัส

เครื่องวัดการมองเห็นเป็นการวัดแบบไม่สัมผัสโดยทั่วไปและการวัดทางอ้อม เครื่องมือวัดวิดีโอสองมิติโดยใช้ฮาร์ดแวร์เอง (CCD, ช่องมองภาพ, สายข้อมูลวัตถุประสงค์, การ์ดเก็บข้อมูลวิดีโอ) จะสามารถจับภาพผ่านสายเคเบิลไปยังการ์ดเก็บข้อมูลคอมพิวเตอร์ หลังจากถ่ายภาพด้วยซอฟต์แวร์บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ และการวัดอย่างรวดเร็ว เครื่องมือวัดด้วยแสงสามารถอ่านค่าการกระจัดของไม้บรรทัดแสงได้อย่างรวดเร็ว และได้รับผลลัพธ์ที่ต้องการผ่านการทำงานของโมดูลซอฟต์แวร์ตามเรขาคณิตเชิงพื้นที่ กราฟจะถูกสร้างขึ้นบนหน้าจอเพื่อให้ผู้ปฏิบัติงานใช้ในการควบคุมภาพ เพื่อแยกความแตกต่างที่เป็นไปได้ของผลการวัดด้วยสายตา

CMM เป็นตัวอย่างทั่วไปของการวัดแบบสัมผัสและการวัดทางอ้อม การวัดแบบสามพิกัดเป็นวิธีการรับข้อมูลพิกัดของพื้นผิวชิ้นส่วนในพื้นที่การวัดที่กำหนด และการแปลงข้อมูลรูปร่างของวัตถุให้เป็นดิจิทัลเรียกว่า "การสุ่มตัวอย่าง" ค่าการสุ่มตัวอย่างเหล่านี้เป็นข้อมูลพิกัดจุดเชิงพื้นที่แยกกัน แทนที่จะเป็นคุณลักษณะทางเรขาคณิตเฉพาะของขนาด ตำแหน่ง และข้อมูลอื่นๆ ขั้นตอนการวัดจะได้รับการประมวลผลโดยจุดตรวจวัดหลายจุด และค่าลักษณะเฉพาะทางเรขาคณิตที่เกี่ยวข้องจะถูกแยกออกมาเพื่อให้ได้ผลลัพธ์การวัดที่ต้องการ

กรุณาติดต่อเราหากมีคำถามหรือคำแนะนำได้ที่ต่างประเทศ0711@vip.163.com